Projekt budowlano-konserwatorski oraz konstrukcyjny kościoła św. Michała Archanioła w Starej Soli, Ukraina Polonika

Na potrzeby projektu zrealizowane zostały także: kwerenda archiwalna, badania architektoniczne, badania laboratoryjne pobranych próbek cegieł i tynków oraz badania zawilgocenia i zasolenia. W pracach projektowych wykorzystana została inwentaryzacja metodą skanowania laserowego wykonana w 2021 r. na zlecenie Instytutu Polonika.

Najstarszą częścią kościoła w Starej Soli jest ufundowana przez Kazimierza Wielkiego kaplica św. Anny, powstała przypuszczalnie pod koniec XIV w. przy klasztorze bazylianów, przebudowana w 1613 r. Dostawiona do niej nawa, pierwotnie drewniana, została spalona przez Kozaków w 1648 i wymurowana na nowo w 1660 r. Podczas I wojny światowej kaplica św. Anny uległa poważnym uszkodzeniom. Z tego czasu pochodzą ślady ostrzału i pocisk artyleryjski tkwiący w jej północnej ścianie. W latach 1922 - 1930 kościół został odbudowany i rozbudowany według projektu Bronisława Wiktora. Założono wówczas żelbetowe sklepienia nad nawą i prezbiterium, przybudowano kruchtę i kaplicę Trójcy św. W tym czasie powstała charakterystyczna dekoracja rzeźbiarska utrzymana w stylistyce art. deco, skupiona głównie na fasadzie, wykonana przez Juliana Mikołajskiego.

Świątynia utrzymała funkcję sakralną do 1963 r., kiedy zamieniono ją na magazyn nawozów sztucznych. W latach 70. XX w. we wnętrzu wybuchł pożar; gaszenie solanką spowodowało korozję chemiczną ścian. W 1992 r. kościół został zwrócony i przekazany początkowo grekokatolikom; organizacyjnie należy do parafii w Chyrowie. Nabożeństwa odbywają się w kaplicy św. Trójcy. W 2001 r. Jan Paweł II poświęcił tablicę, mającą być znakiem odbudowy świątyni.