Konserwacja fragmentu elewacji kamienicy Szolc-Wolfowiczów z rzeźbą Chrzest Chrystusa
Celem zadania jest kontynuacja prac konserwatorskich z elementami restauracji przedstawienia rzeźbiarskiego ,,Chrzest Chrystusa przez Jana Chrzciciela” rozpoczętych w 2022 r. Znajduje się ono na narożniku dawnej kamienicy Szolc-Wolfowiczów, przy zachodniej pierzei rynku we Lwowie. Podczas pierwszego etapu projektu wykonano badania laboratoryjne, skan 3D obiektu i demontaż. Oprawa architektoniczna kompozycji na elewacji została oczyszczona z nawarstwień i wtórnych warstw barwnych oraz rozpoczęte zostały próby usuwania nawarstwień na elementach przewiezionych do pracowni konserwatorskiej. Drugi etap projektu zakłada kontynuację prac konserwatorskich; kontynuację oczyszczania z nawarstwień i wtórnych przemalowań, odsalanie, wzmacnianie strukturalne, zszywanie rozspojonych elementów kamiennych, iniekcję spękań, uzupełnienia specjalną specjalną masą ubytków formy, a także rekonstrukcję herbu rodziny Szolc-Wolffowiczów. Po konserwacji rzeźby zostaną zabezpieczone i przygotowane do ponownego montażu na elewacji.
Przedstawienie rzeźbiarskie ,,Chrzest Chrystusa przez św. Jana Chrzciciela”, jest częścią późnorenesansowej dekoracji kamienicy Szolc-Wolfowiczów stojącej przy Rynku we Lwowie pod nr 23. Kamienica została zbudowana w XVI wieku oraz przebudowana w 1630 r. Jej historyczna nazwa pochodzi od nazwiska rodziny lwowskich patrycjuszy Szolc-Wolfowiczów, pochodzących ze Śląska. Założycielem tej rodziny był Wolfgang Szolc (Wolfgangus Scholz), żyjący w latach 1505–1572/3 znany lwowski kupiec, ławnik, wójt i rajca miejski, przybyły do Lwowa w 1525 roku za czasów Zygmunta I Starego.
Kamienica usytuowana jest na zachodniej pierzei rynku i zajmuje posesję narożną. Północna fasada wychodzi na Plac Katedralny. Grupa rzeźbiarska „Chrzest Chrystusa przez Jana Chrzciciela” umieszczona jest w niszy narożnej na II piętrze. Lwowski historyk sztuki Włodzimierz Lubczenko przypuszcza, że dekorację elewacji domu Jana Szolc-Wolfowicza na pl. Rynek 23 wykonał Jan Zaręba, który wchodził do kręgu Hermana van Hutte.
